Middelste kind syndroom

Een middelste kind is een kind met alle kans op het zogenaamde middelste kind syndroom. Ik ken wel zo’n middelste; een gevoelig kind, niet de oudste, ‘slechts’ de 2e jongen, niet de jongste, niet het enige meisje… Deze jongen leek lang ook het gemiddelde kind in zijn gezin, maar juist door de bovengemiddelde intense gevoelens in dit mannetje zijn er uiteindelijk ballen gaan rollen, zijn er bellen gaan rinkelen en kwam dit gezin in aanraking met hoogbegaafdheid.

Intens

Deze jongen is een intens kind. Hij kon als baby al intens verdrietig zijn, maar ook intens gelukkig. Huilen alsof de wereld verging, schaterlachen uit z’n tenen. Zorgzaam als een superheld…

Waar z’n broer en z’n zusje veel meer katten uit de boom kijken en zich niet zomaar zullen laten gaan met anderen erbij, heeft hij altijd gehandeld naar hoe het voor hém het beste voelde. Zijn moeder kan, als geboren katten-uit- de-bomen-kijker of ook wel minder uitbundig, meer gemiddeld, aangepast persoon, soms best wel met hem botsen. Toch ervaart ook zij dat intense pure van hem vooral als ontroerend mooi…

Deze jongen kan bovengemiddeld goed benoemen wat voor leuks hij op dat moment beleeft: “Mama, lekker hé, even met zijn tweetjes op de fiets naar het winkelcentrum?”, “Mama, zie je hoe lekker dat bord met asperges eruit ziet?”, “Mama, fijn he, dat zonnetje op je neus?”, “Mama, ik ben zo ontzettend blij met m’n nieuwe schoenen”, “Mama, wat ruik je lekker… ”

Keerzijde daarvan is, dat hij het ook meer dan gemiddeld beleeft wanneer hij zich rot voelt. Hij kan ontzettend piekeren… “Mama, ik ben wel blij dat ik besta, maar ik vind het leven zo verschrikkelijk moeilijk soms…”, “Mama, ik heb nachtmerries. Dat komt doordat mijn stomme emoties in gevecht gaan met de fijne emoties en dan winnen ze meestal ook…”, “Mama, mijn beste vriendje noemde me Oelewapper vanmorgen en ik word echt heel verdrietig als hij me niet leuk meer vindt… “.

Bovengemiddelde middelste

Terwijl zijn broer en zijn zusje een klas hebben overgeslagen omdat ze zo bovengemiddeld presteren op school, hebben zijn ouders dat bij deze jongen juist wat afgehouden. Hij heeft al genoeg uitdaging aan dat gevoelige van hem, dachten zij… Hij presteert iets minder extreem bovengemiddeld op school, laat hem maar vooral ontwikkelen op emotioneel vlak…

Maar juist ook door die bovengemiddelde intense gevoelens van deze jongen, die hem steeds meer in de weg leken te zitten en hem steeds meer deden piekeren, gingen er alarmbellen rinkelen.
De jongen zat uiteindelijk echt met zichzelf in de knoop en hield zich niet meer staande zoals z’n broer en z’n zusje dat deden… Waar deze ouders lang dachten dat de jongen last had van zijn ‘middelste’ positie in het gezin, werd het vermoeden dat er een meer dan gemiddeld iets aan de hand was steeds groter en trokken ze aan de bel bij de huisarts.

En dat was het einde van het gemiddelde van deze middelste… Deze middelste bleek het meest duidelijk hoogbegaafd te zijn van de 3…